Tussen drift en drijfveer

Mijn eigen koning worden XLI.

Vandaag moest ik opeens denken aan het gedicht dat ik schreef voor mijn afstuderen aan de academie voor ouders, een paar jaar geleden. Die 5 zaterdagen per jaar, in 3 achtereenvolgende jaren waren echte kadootjes. Het was heerlijk om in contact te zijn met andere ouders die ook bezig waren om de uitdagingen van het ouderschap op te pakken. Elke zaterdag werden we ondergedompeld in de lesstof en gingen we ook zelf aan de slag. Ik denk er nog wel eens met heimwee aan terug! 

Stiekem hoopte ik dat voor mij als 'afgestudeerd ouder' de opvoeding een stuk makkelijker zou zijn. Die illusie vervloog echter al tijdens de eerste dag van de academie. Hoe bewuster je wordt, des te meer zie je wat je mist; het is net als met het vergaren van kennis: hoe meer kennis, hoe meer twijfel (Johann Wolfgang Goethe). De troost die ik heb, is dat ik me besef dat ik, wij als ouders, het met de beste intenties proberen goed te doen. Het is niet verboden om fouten te maken gelukkig, we leren vaak het meest van onze fouten. Dus wat is eigenlijk fout?

Het eindwerkstuk dat we na drie jaar academie mochten maken, kon van alles zijn. Ik koos voor een drieluik van schildering, kleiwerk en een gedicht. Het gedicht geeft de uitdagingen weer die ik als ouder ervaar. En dat gedicht was dus opeens vandaag weer in mijn gedachten. En tot mijn verwondering merkte ik dat de inhoud me nog steeds past, en dat ik in die paar jaar ook weer de nodige wegen heb bewandeld...

Tussen drift en drijfveer

Naïef verlangen

Krijgt vorm

De geboorte van moeder en kind

Pijn, blijdschap

Verwondering, onzekerheid

Nauwelijks ontgonnen terrein

Van de ziel

Verwordt tot reliëf

De moeder groeit

Met het kind mee

Het landschap wordt geteisterd

Door storm en regen

En gekoesterd

Door warmte

Idealen krijgen vorm

En geven een richting aan

Wederom twijfel

In dit land

Van onbekende wegen

Geen Tom-Tom

Die waarschuwt

Voor dogma of dwaalspoor

Waar ligt mijn drift

Waar mijn drijfveer

Mijn kind

Mens in wording

Spiegel, leermeester

Opeens zie en hoor ik mijzelf

Wezen van twee werelden

Elkaar omarmend in het midden

Ik vervolg mijn weg

Samen, naar vrijheid

Marjolein Doesburg, maart 2010