Mijn eigen koning worden LXI.
Laatst kwam ik weer een mooie uitspraak tegen: "Wie wil zoekt mogelijkheden, wie niet wil zoekt een reden". In eerste instantie herkende ik dat als de splitsing die ontstaat als in een gesprek de ene mens iets wil, wat de ander pertinent niet wil. Stel, je wilt een hond, maar je lief ziet dat niet zitten. Jij zoekt dan naar allerlei manieren waardoor dat wel gaat lukken; "ik kan hem tussen de middag wel uitlaten, dan rijd ik gewoon even op en neer naar huis". Terwijl je lief wijst op de katten die er al zijn, de tuin die dan ongetwijfeld omgewoeld gaat worden, het gedoe met oppas zoeken in alle vakanties, etc. Het wordt dan bijna een soort debate-wedstrijd, waarbij de één de ander probeert te overtuigen.
De overwinning die daar al dan niet uit voortvloeit heeft in mijn ogen trouwens maar beperkte waarde; stel de hond komt er, en hij plast de eerste week in elke hoek van de kamer. Wat gebeurt er dan: juist! Je lief wijst je fijntjes op het feit dat hij toch had gezegd waarom er vooral geen hond moest komen. Waarschijnlijk met de nodige triomf in zijn stem. Tja, is er dan wel een winnaar? Herkenbaar?
Maar natuurlijk gaat het niet om winnen en verliezen in relaties. Het gaat er om hoe je samen een twee-eenheid kunt vormen, terwijl ieder zich zelf kan blijven. En hoe weet je of je jezelf bent, zodat je het kunt blijven?! Hoe weet je of dat wat jij wilt, ook datgene is wat je echt wilt? Ik besef me dat dit heel cryptisch klinkt. Het is volgens mij ook één van de moeilijkste 'bijwerkingen' (of noem het opdracht) van het mens zijn; dat je onderscheid leert maken tussen dat wat echt bij jou hoort, en dat wat er in de loop van de tijd door je opvoeding en de door jou aangelegde patronen bij is gekomen, wat eigenlijk niet echt bij jou hoort. Je immuunsysteem en je darmen zijn daar (meestal) meesters in...
Los van het feit of dat onderscheid maken op een gegeven moment redelijk lukt, zijn er momenten dat je iets niet of wel wilt. Daarin ligt voor iedereen de balans anders; focus je op alles dat je niet wilt, dan ben je dus continu bezig met redenen te verzinnen waarom iets niet kan. Focus je je alleen op dat wat je wilt, dan is je leven gevuld met het vinden van mogelijkheden, manieren om te zorgen dat datgene wat je wilt ook lukt. Probeer het verschil in energie tussen deze twee uitersten maar eens te voelen...En ik denk zelfs, dat als datgene wat je wilt, ook echt bij jou past, de energiekick die je daarvan krijgt, des te groter is! Wie wil dat nou niet?!
