Mijn eigen koning worden LX.
Een paar dagen geleden kwam ik ergens op internet een prachtige uitspraak van een filosoof tegen over een denkspiraal waarin ik ook weleens beland. Ik dacht dat ik de site ergens had gebookmarked, maar na twee avonden zoeken geef ik het op. Kennelijk moet ik het echt zelf gaan formuleren...
Als ik de uitspraak vertaal naar mijn interpretatie, gaat het er om dat veel mensen bewust bezig zijn met hun gezondheid. Voor de één is dat omdat hij ziek is en beter wil worden, of wil voorkomen dat hij nog zieker wordt. De ander is gezond en wil dat graag zo houden. Nou is het begrip gezondheid heel breed op te vatten; dat omvat eetgedrag, slaapgedrag, drinkgedrag, hoeveelheid beweging, hoeveelheid stress, psychische gezondheid, leefomgeving, etc etc. Daar kunnen we echt heel intensief mee bezig zijn. Al dan niet dankzij al onze inspanningen zijn -of blijven- we heel gezond. En dan?
In feite hebben we dan 'tijd over': onze gezondheid wordt niet direct bedreigd. Het zou zelfs kunnen betekenen dat we dan dus langer leven. En wat doen veel mensen dan? Dan gaan ze op zoek naar een 'leuke invulling' daarvan. Maar dat kost vaak geld. Gevolg is dat mensen dan harder of meer gaan werken. Zo komen we dan weer in het volgende patroon terecht, met een nieuw doel. Gezondheid was namelijk het eerste doel, het tweede is geld. En wanneer hebben we voldoende geld? Wanneer is dat doel bereikt? Wordt het ooit bereikt? En dan? En zo kunnen we in een groot aantal patronen verwikkeld raken.
Daarbij is het vaak zo dat deze patronen door elkaar heen lopen, continu, of af en toe...Wat ik hiermee wil zeggen, is dat het heel makkelijk voor te stellen is, dat het al een levenstaak op zich is, om de doelen die samenhangen met de patronen te volbrengen. De hamvraag is echter: is dat wat we eigenlijk willen?? Even flauw gezegd, want het is niet mijn bedoeling enig oordeel te vellen, 'is dat alles' wat het leven ons biedt? Bovenstaande is natuurlijk gechargeerd, maar dat maakt dingen soms wel duidelijker zichtbaar.
In mijn optiek hebben we als mensen enorme mogelijkheden in ons, waarvan we vaak het bestaan niet vermoeden. Onder anderen door (angst voor) ziekte en (vermeend) geldgebrek laten we ons helaas vaak afleiden van die hogere potenties, terwijl de tijd waarin we nu leven zich bij uitstek leent om ze te (gaan) benutten. Gelukkig wordt dit door veel mensen ook gedaan. Maar kennelijk viel het de filosoof in kwestie ook op. Het blijft jammer dat ik de bewuste quote niet kan vinden. Echter, daar laat ik me nu niet door afleiden, twee avonden 'tijdsverspilling' is al genoeg ;-) Het gaat er uiteindelijk om wat die quote met mij deed en wat ik er vervolgens mee doe...een blog schrijven dus!
