donderdag 16 mei 2013

Here comes the sun

Mijn eigen koning worden XVI.

 

Vanavond ben ik naar een concert van Harry Sacksioni geweest, een gitaarvirtuoos, wiens muziek ik tijdens mijn puberteit op mijn gitaar probeerde te spelen. En nu na zoveel jaren dus een keer 'in het echt' gehoord. Het was heel bijzonder om te zien en te horen hoe hij de prachtigste creaties tevoorschijn toverde uit zijn gitaren; muziek van een hele band soms, door 1 man gespeeld op 1 gitaar.

Mooie muziek raakt me diep, en vooral als het live gespeeld wordt. Muziek kan meer teweeg brengen dan 1000 woorden. Ze zeggen niet voor niets dat er een 'gevoelige snaar' wordt geraakt...Muziek is ook in staat je alles om je heen te doen vergeten (bij het laatste nummer bleek dat we al thuis hadden moeten zijn om de oppas af te lossen!), of om je in een hele andere stemming te brengen. Zonder muziek zou de wereld grijs zijn, denk ik; het is een soort honing voor de ziel.

Het mooie van vanavond was, dat het ook een beetje een reis door de jaren 60, 70 en 80 was, met als kern George Harrison van the Beatles, voor wie dit optreden een ode was. En het mooie van muziek is, dat er herinneringen aan kleven. Van veel muziek weet ik nog wel ongeveer in welk jaar het werd gedraaid, omdat ik me er een specifieke gebeurtenis bij herinner.

En het allermooiste vond ik dat mijn eeuwig favoriete Beatlesnummer op het laatst ook voorbij kwam: het verstilde, gevoelige 'Here comes the sun', één van de weinige nummers die door George Harrison geschreven mocht worden (Lennon en McCartney hadden min of meer het alleenrecht). Maar wel meteen het allermooiste voor mij! Dit liedje brengt in zijn simpelheid zo'n enorme grote boodschap: de zon, die iedere dag voor (en door!) iedereen weer schijnt, ook al ben je hem af en toe ogenschijnlijk een tijdje kwijt, en dat is alles wat nodig is. Het is een hele vrije eigen vertaling van mij, maar dit is de essentie. Zo simpel en tegelijk ook zo moeilijk. Het vertrouwen hebben dat de dingen gaan zoals ze moeten gaan, zolang je jezelf maar trouw bent en de stappen zet die jouw pad vormen. Als je dat probeert, ben je het koningschap waardig, wat mij betreft.