Ballast

Mijn eigen koning worden VII

Het koningschap is een onderwerp dat sinds het starten van deze blog dagelijks op de meest uiteenlopende momenten in mijn gedachten is. Mooi hoe dat werkt; als ik deze blog niet zou zijn begonnen, zou ik er een paar dagen na 30 april aan gedacht hebben en dan was het weer op de 'schroothoop' van al mijn bedachte ideeën beland. Wat zou die trouwens inmiddels al groot zijn geweest, als al mijn hersenspinsels daadwerkelijk zouden zijn omgezet in fysiek waarneembare materie.

Dat roept bij mij de vraag op of ik dan eigenlijk ook niet bewuster met mijn gedachten om zou moeten gaan...in hoeverre vervuil ik mijn eigen 'geestelijke leefomgeving' met alle 'overtollige ballast'?! En hoe weet ik wanneer een gedachte uitmondt in een overbodige gedachte? Als ik aan het piekeren ben, dan is het duidelijk dat dat nergens toe leidt. Er is iets gebeurd en ik ga allemaal redenen verzinnen waarom dit is gebeurd en waar het toe leidt. In feite ben ik dan bezig met allemaal niet getoetste aannames. Een tweet van vandaag verwees naar een mooie tekst met precies dit onderwerp.

De gegeven oplossing is jezelf de vraag te stellen: wat veronderstel ik op dit moment (what am I assuming right now). Ofwel: wat weet ik zeker, wat denk ik zeker te weten en waar doe ik een gok. Over die laatste twee vragen met sterk zelf-reflecterend karakter, zijn we meestal niet eerlijk, en al helemaal niet open. Als we eerlijk zijn, weten we het meeste niet zeker. Maar voor ons eigen goede gevoel, plaatsen we veel van onze gedachten en ideeën maar gewoon in het hokje met het etiket 'bewezen'. Stel je voor dat je alles in eerste instantie in twijfel zou moeten trekken, totdat je degelijk wetenschappelijk onderbouwd bewijs hebt verzameld. Dan heb je ook geen leven.

Echter, het werkt wel verder door. Op het moment dat er iemand iets anders beweert over een onderwerp dat in jouw 'bewezen' hokje zit, zijn de rapen gaar en schiet je in de weerstand. Probeer maar uit! Het bekendste voorbeeld is waarschijnlijk het vroegere idee dat de aarde plat was. In die tijd werd je voor gek versleten (als je geluk had) als je zei dat de aarde rond was. Kennelijk was het overstag gaan naar een ander wereldbeeld te heftig om zonder slag of stoot toe te laten in de ideeënwereld van de meeste mensen. Overigens was een groot deel van de mensheid zich helemaal niet bewust van deze vraagstelling. In de huidige tijd werkt dit overigens (min of meer) op dezelfde manier.

In die zin kan kennis blijkbaar ook ballast vormen. En dat wordt weer mooi verwoord in de volgende uitspraak (ook via Twitter vandaag): The greatest obstacle to discovery is not ignorance - it is the illusion of knowledge. Daniel J Boorstin”.